Soms blijkt een blesssure hardnekkiger dan je had verwacht. Ondanks pogingen er vanaf te komen, ondanks je aangepaste trainingen, blijft een pijntje aanwezig. Niets lijkt te helpen. Op zo’n moment kan het een goed idee zijn even helemaal afstand te nemen van je training. Een soort pauze te nemen. Op zoek naar alternatieve vormen van afleiding.

Keith Bradbury, a.k.a. Unclesomebody, beschrijft in deze post goed hoe hij dit doet. Al tijden kampend met een vervelende blessure besluit hij een vakantie te nemen en weer eens trad te gaan klimmen. Fysiek niet zwaar – en voor hem geen gevaar voor z’n blessure – maar wel uitdagend en leuk om te doen. Hij beschrijft mooi hoe hij herontdekt hoe het is om weer eens op een andere manier te klimmen. Misschien fysiek minder uitdagend, maar wel “completer”.

De boodschap hier is dat je het gas moet kunnen loslaten als het te lang tegenzit. Je focus verleggen naar een breder perspectief. Presteren in je klimmen kan heel belangrijk zijn. En natuurlijk wil je lichamelijk helemaal in orde zijn. Maar klimmen is meer dan hard trekken aan dat ene randje. Meer dan het klimmen van die ene boulder. Het is ook de hele beleving er om heen. Dat vergeet je soms wel eens.

En wie weet, als je terugkomt van deze “vakantie”, ben je lichamelijk en geestelijk weer klaar om opnieuw aan de slag te gaan. Met een hernieuwde start opbouwen wat nodig is om later weer op je top te presteren.